Can Yücel Bağlanmayacaksın Şiiri

Bağlanmayacaksın

Boş ver be yaşı!

Gönlün ne kadar genç ondan haber ver?

Şöyle atıp koyu grileri-siyahları sabahtan

sarı bir kaşkol atabiliyor musun boynuna, ondan haber ver?

Koyma bir kenara yüreğini, aç kapılarını,

Gelene geçene yol verme girsin içeri diye,

Ama gömme başını toprağa bir çift güzel göz uğruna.

Bilirim yine yeşerecek bir çiçek bulursun bir dalda,

Ama aklını kaybedecek kadar bir aşk varsa avuçlarında,

bırak aksın yollarına.

Yağ geç, yık geç kimse, kimse inanmazsa inanmasın

sen inan yüreğine.

hem ona geçmezse kime geçer sözün?

Büyü büyü..

Bak ellerin ayakların kocaman,

aklında maşallah yerinde

E ne diye tutarsın yüreğini uçmasın diye.

Akıllı ol, yüreğin gelir peşinden

boş ver yaşı başı,

Aşk var mı aşk, ondan haber ver?

Takılmışım yüzündeki, gözündeki çizgilere

o çizgilerin yüreğine neler kazıdığını düşün,

Atmak mı istiyorsun kendini dereye soğuk bir kış günü.

Öl gitsin…

Parayı pulu savurup

bir balıkçı köyünde balık mı tutmak istediğin,

Savrul gitsin..

Boşver be yaşı başı,

kim tutar seni kim,

Kendi yüreğinden başka?

Aklını al da öyle git…

İster bir duvara, ister bir odaya, kıra, bayıra vur da git.

Dert etme ellerini, onlarda gelir seninle birlikte bırakmadıkça birine.

O biride gelir, gerçekten istediğin oysa,

Seveceksen ve öleceksen uğruna…

Yaşa be yaşa da öyle git, gireceksen toprağa.

Yaş 70’e gelse bile, hayat daha bitmemiş,

Sen mi biteceksin?

Çekeceksen bile bayrağı,

yaşadım ulan dibine kadar  diyemeyecek misin?

Can Yücel